hocam çok geçmiş olsun..çok değil bi süre öncede ben yaşadım..işin kötüsü sabah hazırlanıp aşşa iniyosun motor yok..en çok koyan üzerinden o kıyafetleri çıkarmak 'zorunda' kalmak..birde alışkanlıklar var tabi..en azından istanbul gbi bi yerde bi yere gitmek için düşünmek zorunda kalmıyosun..
sadece bu kızgınlıkla sabahları gün ışımadan kalkıp bildiğim motorlu binaların garajlarını kontrol ediyorumki belki elime bi şerefsiz geçer diye..
nese zaten yaralarımız büyük bide deşmeyeyim daha fazla..tekrar geçmiş olsun..