Trieste-Safranbolu 2 motor, 8 gün

[alperiynem]

Gezerken gördüğümüz bir telefon aksesuarları satan dükkana girerek 13 avro’ya çağın buluşu olan selfie çubuğunu aldım…Yaşasın, artık suratlarımız tabak gibi çıkmayacak.

[alperiynem]

Gezimizi tamamlayıp motorlarımıza geri döndük.





Gördüğüm bir motorla anladım ki gezilecek daha çok yer var



Tekrar yola koyulduk.. Budva ve Bar da duraklamadan Ulcinj’e devam ettik. Amacımız biraz denize girmek.





Müfit her molada olduğu gibi Budva yakınındaki Sveti Stefan tarihi şehrine bakarak sigarasını tellendiriyor…Sigara sağlığa zararlıdır diyerek sosyal mesajımızı da verelim.
Ulcinj’e saat 13:00 civarında ulaştık. Çoğunluğunu Arnavutların oluşturduğu bir belde burası. Karadağ’ın en güney ucunda yer alıyor. Bir sonraki Arnavutluk geçişi için sınıra en yakın olan bu şehri seçtik. Next bizi apartımızın önüne kadar getirdi. Bu sefer sürpriz yok Kesinlikle tavsiye edilir bir apart… Wifi ve otopark sorunu yok. Temizlik ve düzen sorunsuz. Kendine ait kapalı bahçesi ve gece bekçisi var. Tepede yer aldığı için manzarası da mükemmel. Oda fiyatı 43€.
Apartments Mediteran, Pinjes bb, 85360 Ulcinj, Karadağ

[MelihUlubilgen]

Gezi raporunuzu takip ediyorum güzel gidiyor rapor bu arada GAZ SABiTLEME APARATLARINIZI kullandınızmı işinize yaradımı merak ettim ?

[alperiynem]

Gezi raporunuzu takip ediyorum güzel gidiyor rapor bu arada GAZ SABiTLEME APARATLARINIZI kullandınızmı işinize yaradımı merak ettim ?

Melih Abi, Selanik'ten sonra eve kadar yaklaşık 1000 km otoban, Split civarında da otoban çoktu. Buralarda "cruise contol" cihazımızı kullandım. Herhangi bir sıkıntı çıkartmadı. Sadece vites değiştirmem gerektiğinde unuttuğum oluyordu, o zaman motor biraz bağırdı Uzun otoban sürüşlerinde sağ eli rahatlatmak adına oldukça faydalı olduğunu gözlemledim. Müfit pek alışamadı, bu nedenle çok kullanmadı..

[MelihUlubilgen]

Rapor çok güzel gidiyor devamını bekliyorum..

[alperiynem]

Kalın kıyafetlerden kurtulup yazlık moda döndük ve dolambaçlı bir yoldan Mala Plaza denilen şehir merkezindeki sahiline indik. Motorları sahilin kenarında ki kaldırıma park edip önce karnımızı doyurduk. Cevapcici burada da revaçta. Müfit, deniz ürünlü pizza istedi. Bol malzemeli bir pizza geldi. 15€ hesap ödedik. Karadağ’da avro kullanılıyor.







Yemekten sonra buradaki plajın kalabalık olması üzerine şehrin diğer plajı olan Velika Plaza ya gittik.



Ancak burada rüzgar ve kumdan gözümüzü açamayınca Mala plazaya geri döndük. Boş bir çift şezlonga kurulduk..Sonra kendimize gelip şöyle etrafa bir bakınca yaşıyormuyum diye kendime baktım….Etraf silme zombi doluydu…Allahım, sizin ne işiniz var plajda, normalde kalça kırığı ile yatalak olmaları lazım…Ben bu kadar yaşlıyı değil plajda huzur evinde bile birarada görmedim…Denizi de beğenmedik..Tekrar güzel manzaralı apartımıza döndük.
Akşam güneşi ile keyfimiz yerindeydi. Akşam yemeği için tekrar Mala Plaza’ya döndük. Plajı yukarıdan gören güzel bir restorana oturduk. Klasik siparişlerimizi verdik. Garson Türkçe biliyordu.





Midye, ahtapot salata , jumbo karides, kalamar, risotto ve içeceklere toplam 55€ ödedik…Sonrasında kordon boyu gezisi yaptıktan sonra döndük…Yarın zorlu bir yolculuk bizi bekliyor…

5.gün Ulcinj-Üsküp; 24 Haziran 2015:



Sabah 7 gibi hazırlıklarımızı tamamlayıp yola çıktık. Bar-Shkoder anayoluna çıkana kadar orman içinden ve kayalık bölgelerden geçen dar bir yolda seyrettik. 30 km kadar bu şekilde devam ettikten sonra normal yola çıktık. Ardından Arnavutluk sınırına ulaştık. Burada diğer sınır kapılarından farklı olarak araç ruhsatını da istediler. Yeşil sigortayı şimdiye kadar Bosna Hersek , Karadağ ve burası istedi. Pasaport polisi Erdoğan’ı sordu (!) .



Ve nihayet turun en çekindiğim parkuru olan Arnavutluk güzergahına girmiş olduk.



Sınırı geçince bizim gidiş geliş kasaba yolları gibi dar bir yoldan seyretmeye başladık. Yine bizim kasaba yollarında karşılaştığımız koyun sürüleri, serbest stil gezen inekler, bu hayvanların yola bıraktığı gübreler arasından geçerek devam ettik. Kahvaltı yapmadığımızdan yol kenarında gördüğümüz bir market ve sonradan otel olduğunu anladığımız yerde kahvemizi ve bisküvitimizi yedik. Ortam köy kahvesi kıvamında. Ardından tekrar yola koyulduk ve Shkoder’e ulaştık. Burada Albenia stikerimizi bir benzinlikten aldıktan sonra ( ki aldıklarımız içinde en pahalısı buraydı, 4 stiker 4 €) Lezhe yönüne devam ettik.
Arnavutluk’tan geçen gezginlerin yazdıkları gibi , Avrupa’nın Mercedes’lerinin son durağı burası. Audi de çok ama araçların %50 si Mercedes..Yol kenarlarında da bol bol araba mezarlığı tarzında üst üste yığılmış hasarlı arabaların bulunduğu tamirhaneler var. Sanırım bunlar kaporta tamiri yerine parça değişimi ile tamirat yapıyorlar.
Lezhe’de trafiğin sıkışık olduğu bir yerde aniden önüne kırması nedeniyle, Müfit’in çantası bir Mercedes cipe inceden ve uzunca temas edince arabanın yan kapısı çizildi. Yeşil sigorta burada işe yaradı. Polis çağrıldı, siyah eski bir Golf ile iki polis geldi. İfadeler, tutanaklar elçilik diyalogları derken iki saat burada bekledik. Tiran büyükelçiliği sağolsun elinden geleni yaptı. Polisler İngilizce bilmediklerinden elçilikten bir tercüman telefon aracılığı ile onlarla görüşerek bürokratik süreci bize de anlattı. Sonra hep beraber polis karakoluna gittik. Müfit ve diğer araç sürücüsü karakola geçtiler ben de dışarıda motorları bekledim.
Müfit’in anlattığına göre 4 polis baş başa vermiş, kitapları açıp ne yapacaklarına karar vermeye çalışmışlar. Biz İngilizce ifade yazmış olmamıza rağmen, Türkçe yazılmış ve Arnavutça’ya çevrilmiş, bunun noterden onaylı olması gerektiğine karar vermişler. Türkçe bilen noter aradılar. Bulamayınca bu işi İngilizce yapmaya karar verdiler. Bunuda bulamayınca Karakolun karşısında Müfit’in Türkçe tabelasını gördüğü bir diş hekimini çağırmışlar. sağ olsun onun yardımıyla ifade ve bürokratik işlemler tamamlandı.
Bu arada ben de beklemekten sıkıldığımdan Müfit’in çantasını orada bir tamircide düzelttirdim.

[alperiynem]

Nihayet 4-5 saat gibi uzun bir duraklama sonrası tekrar yola çıktık. Motosiklette bir problem var mı diye kontrol ettirmek üzere Tiran BMW ye gitmeye karar verdik. Karabük'te bulunan arkadaşımız Ali’yi arayarak Tiran BMW'nin koordinatını istedik. İnternetten buldu ve mesajla bize gönderdi.
Prizren yol ayrımı yani planladığımız rotadaki otoban geçişini pas geçerek Tiran’a doğru devam ettik. Burada 20 km lik bir mini otobanda ilerledik. Bu sırada Müfit motorda bir sıkıntı olmadığını, Tiran’dan vazgeçip planladığımız rotaya devam edelim dedi. Bu sırada otoban bitti ve ilerdeki yoğun trafiği görünce 12 km geri dönmeyi severek kabul ettim.
Kukes/Morine (Kosova sınır kapısı) yönüne dönerek Türk firmanın yaptığı, tenha ve gayet güzel otobandan devam ettik. Gezginlere önerim, Tiran Elbasan’ı görmedim ama şu ana kadar gördüğümün yeterli olduğunu düşünerek ve trafiğin oralara doğru daha da yoğunlaşacağını öngörerek hiç o yola girmeyin derim. Otobandaki tatlı virajlar , uzun tüneller keyifli bir sürüş sağlıyor. Hem de beleş Yolun sonuna doğru Alpler'de dolaşıyormuş hissi veren Kukes gölü ve dağları mükemmeldi. Kukes-Morine ayırımında otoban bitiyor.





Otobanın bitmesiyle ineklerimize tekrar kavuştuk



Bu arada Müfit şu ana kadar giymeye üşendiği reflektif yeleğinin görünür olmayı arttırdığına kanaat getirerek giymeye başladı ;) Kısa bir sürüşün ardından Kosova sınırına geldik. Eğer yaşadığımız aksilik olmasaydı yaklaşık 3 saatte Arnavutluk’u geçmiş olacaktık.
Kosova sınırında bilindiği üzere yeşil sigorta kabul etmiyorlar ve yerel sigortalarını istiyorlar. 23 Haziran 2015 de Kosova ile Sırbistan trafik sigortalarını karşılıklı tanıma kararı aldılar. Sırplar yeşil sigorta ile artık Kosova’ya girebileceklermiş. Bunun devamında herhalde yakında tüm yeşil kartları tanırlar ama biz geçerken usul değişmemişti. Pasaport kontrolünde kendi sigortalarını sordular. “Nerede yaptıracağız” dedim. “Motorları ve pasaportu buraya bırakın geriye gidin, ofis orada” dedi. 50 mt tekrar geriye yürüdük ve TIR’ların arkasında kalan “Kosova Insurance” isimli konteyner ofisde ruhsatlarımızı ve ehliyetimizi vererek 10€ karşılığında sigortamızı yaptırıp pasaport polisine gösterdik ve işlemi tamamlamış olduk.
sınırı geçince 10 km sonra Prizren’e geldik. Şehir girişinde alt yapı ve yol çalışmaları vardı. Burada bizim askerleri taşıyan bir askeri kamyonet ile karşılaştık. Şehrin girişi bizi hayal kırıklığına uğratırken sonrasında şehir merkezinde tarihi dokuyu Osmanlı mimarisini yansıtan binaları gördük. Restoranları görünce tarihi bir yaya köprüsünden geçip UÇK liderinin heykelinin yanına motorları park ettik.

[alperiynem]

Dere boyunca sıralanmış restoranlardan birine oturduk. Garsonumuz çok güzel Türkçe konuşuyordu. Bulgaristan’da bir Türk okulunda okumuş.



Burada da et ürünleri va salata yedik. Fiyatlar makuldü. Hepsine 13 € ödedik.

Yemekten sonra daha önceki gezginlerin şiddetle önerdikleri Prizren-Üsküp dağ geçişine yöneldik. Normal yol Priştine üzerinden devam ediyor ama motorcu adam virajsız yolu sevmez
Bu yol ile ilgili söyleyebileceğim tek bir şey var…3200 km’nin en güzel bölümüydü. Arnavutluk’u trafik çilesi çekmeden geçtiğimiz gibi bu yol ile rotayı taçlandırdı.











Harpinleri, ormanı, şelalesi, dağ köyleri, karlı zirveleri…Çok keyif aldık…Asfalt kalitesi biraz daha iyi olsa daha da iyi olurdu ama yine de sorun oluşturacak bir zemin yoktu. Kesinlikle tavsiye ederim..
Dağ geçişini tamamladıktan sonra Priştine-Üsküp yoluna çıktık. Şansımıza hemen önümüzden yağmur yağmış ama bize denk gelmedi.





Burada resim çekerken yanımızdan bir DL 650 geçti. Daha sonra Üsküp' de kaldığımız otelde akşam gezmesinden döndüğümüzde aynı motoru gördük.

[alperiynem]

Makedonya sınırından sorunsuz geçtik. Hatta pasaportumuza Kosova çıkışında damga bile vurulmadı..







Yanılmıyorsam buralarda bir yerde, Müfit gelen bir telefonu cevaplamak içim bluetooth ile bağladığı Tomtom’un ekranında ki yanıtla tuşuna basarken cihazın ekranı çatladı ? Yeni cihazda bu nasıl oldu şaşırdık…
Hava kararırken Üsküp’e geldik. Burada Arnavutluk geçişinde yaşadıklarımız içime doğmuş gibi, rota değişikliği yaşayabileceğimizi öngörerek, rota boyunca önceden sadece burada yer ayırtmamıştım. Belki Tiran/Ohrid yapabiliriz diye boş yere rezervasyon yapmayayım demiştim. İlk sorduğumuz otel doluydu. Yolda tabelasını gördüğümüz Ambasador Otele geldik. standart olduğu üzere 50 € dan odamızı tuttuk. Fiyata kahvaltı da dahil.

Hotel Ambasador , Pirinska 38, 1000 Üsküp, Makedonya



Otelin önünde Türk plakalı 2 motor daha vardı. Ama sahiplerini göremedik. Duş, kılık kıyafet işlerinden sonra yürüyerek gezmeye çıktık.

[alperiynem]

Bu saatte euro bozduracak yer olmadığından yemek ücretini kredi kartı ile ödedik. Tortelini ve pizza ile içeceklere toplam 1020 MKD ödedik. Pizza da 240 MKD yazınca gözümüz korktu, çok pahalı diye. Sonra gezi öncesi notlarımdan hatırladık ki 1 € 62 MKD ediyor..Yani 4€ ediyormuş
Vardar nehrinin şehri iki farklı kısma ayrıdığı bir başkent. Şehri ikiye ayıran vardar nehrinin kuzeyi Türk kısmı olarak, güneyi ise hıristiyan kısım olarak anılmakta. Zaten bu durum Türk kısmındaki camilerden, hıristityan kısımdaki tepedeki kocaman haçtanda anlaşılabilmekte. Taş köprünün karşısında Old Bazaar denilen eski Osmanlı yerleşkesi yer alıyor. Belediye başkanının bir sürü devasa heykellerle buraları donatması kendi halkı tarafından da eleştiriliyormuş. Görsel olarak göze hoş gelse de suni bir modern/tarihi şehir hissinden kurtulamıyorsunuz. Meydanlarda havuzlarda fıskiyeler,renkli ledler ve müzik eşliğinde su oyunları oynanıyor. Bana Dubai’yi hatırlattı. Ama oradaki bir şaheserdi. Yine de görülesi güzel bir şehir. Makedonya da Kiril alfabesi kullanılıyor. ama genelde altında İngilizcesi de var.


6.Gün: Üsküp Selanik; 25 Haziran 2015



Bugün erken saatlerde eşim Selanik’e uçakla geleceğinden biran önce buluşabilmek için saat 06.00 gibi yola çıktık. Kahvaltı 07:00 de başladığından kahvaltı edemedik. Erken saatin özelliğinden olsa gerek ciddi ciddi sisli havada yol yaptık.
Üsküp çıkışından Yunan sınırına kadar 3 kez otoban parası ödedik. 1-1.7€ gibi ücretler ödedik. Otoban bazen otoban gibi ama genelde normal şehirler arası iki şeritli yol gibiydi. Yolda kayda değer başka bir özellik hatırlamıyorum.









Sorunsuz fakat biraz soğuk bir havada Yunanistan sınırına geldik. Son krizle birlikte Yunanistan'ın geçici süre vize vermediği, bankalardan paralarını alamadıkları haberlerini alıyorduk. Bakalım gerçekler neymiş birazdan görmeye başlayacağız. Vize ile ilgili sıkıntı yeşil pasaportumuz nedeniyle bizi etkilemeyecekti.