Bir XT660Z Tenere, Bir NC700X Türkiye Turu (Rapor)

[İbrahim DEĞERLİ]

Burada da o sokak senin bu sokak senin gezdikten sonra, bir sonraki durağımız olan Giresun Akçalı Köyü’nde bulunan Kök Evi’ne sürüyoruz. Kök Evine gelince Mekanın sahibi Ergun abinin oğlu hemen beni tanıyıp hoşgeldiniz deyip bizi karşlıyor. Çocuğun beni tanımasına epey şaşırıyorum. Geçen sene burayı ziyaret ettiğimde Sahibi Ergun abiden burada kamp yapmak için izin alıyorum. Zaten kendisi çok şeker bir adam olan ergun abinin orada daima kurulu olan bir çadırı var. Gelen kamp aşıklarına, doğaseverler için her zaman hazırda bulunuyor. (Benim adımı da verirseniz size güzellikler yapar)


Burası (bartmadan) Türkiye’de görüp görebileceğiniz en doğal en güzel mekanlardan biridir. Karadeniz turu yaparsanız buraya gelmemeniz çok büyük bir kayıp olur.



Bu masa derenin içine kurulu, ayağınız suda yemeğinizi yiyebilirsiniz. (Ortadaki sarı şey kiraz turşusu olup, Giresun (Kerasus, Kerasunde) yöresine aiittir. Kesinlikle yemeden çıkmayın)


Çadır Manzaramız :



Akşam yemeğini yiyip, bir semaver çayımızı söyleyip, derenin o güzel sesinde içip, Hemen çadıra girip güzeelce br uyku çekiyoruz.
Gün sonu Raporu ;
Yapılan Km : 100 km.
Yol durumu : Asfalt
Canlı Rota

[İbrahim DEĞERLİ]

Beşinci Gün
Gece dere ve şelale eşliğinde rüya gibi bir uyku çekip, sabaha zımba gibi kalkıyoruz. Artık Emre iel yeni maceralara hazırız. Öyle bir dinlemişiz ki; elimizde olsa Gobi Çölünü bile geçeceğiz. (Tabii ilerleyen zamanlarda dağlarda nasıl cebelleşeceğiz belli değil)

Bu çadır burada devamlı hazır:







Şurada Biraz Tarzancılık yapıyorum
https://www.facebook.com/589153339/v...4302856938340/

Bir gün önce misafir olduğumuz akrabaları kahvaltıya çağırıyoruz. (Onlarda Fransa’da yaşadığından, haliyle böyle bir yerden haberleri yok) Ergun abi’ye şelale manzaralı masayı ayırttırıp sipariş veriyoruz. Yarım saat sonra akrabalar gelip, hemen açık havada şelalye karşı kahvaltıya girişiyoruz.







Ağır ağır kahvaltımızı yaptıktan sonra, son kez foto falan çekilip yola düşüyoruz. Yine Karadeniz’in harika sahil yollarından öğlene doğru Akçaabat’ta meşhur köftesini yemek üzere mola veriyoruz. Orada yerli halktan en meşhur köftecisini öğrenip başlıyoruz dükkanı aramaya. Biraz aramadan sonra nihayet buluyoruz.

[İbrahim DEĞERLİ]

Meşhur Komaroğlu Köftecisi;

Kötemizi yiyip üzerine çayımızı da içtikten sonra Trabzona doru sürüyoruz. Her Trabzondan geçerken anayoldan görüpte bir türlü zamanlamayı ayarlayamadığımdan Meşhur Ayasofya Kilisesini bu defa ziyaret etmeyi planlayıp, oraya sürüyoruz. Motorları parkederken çakal bir şopar gelip park parası ayartmaya çalışıyor. Tabii “Anadolu çocuğu yermi bu numaraları” diyerekten çocuğa fırça kayıp, motorlar çekiyoruz. Tabii Ayasofya’yı gezerken bir gözümde motoru kesmeyi ihmal etmiyoruz.








Burayı Trabzon İmparatorluğunu kuran 1.Manuel 1250-1260 yılları arasında, adı "Kutsal Bilgelik" anlamına gelen Ayasofya’yı inşaa etmiş. . Fatih Sultan Mehmed'in 1461 yılında Trabzon'u fethinden sonra da kilise olarak kullanılan yapı 1584 yılında sultanın emriyle Kürd Ali Bey adlı bir ayân tarafından bir minber ve müezzin mahfili eklenerek camiye dönüştürülmüş. Uzun süre ibadete kapalı olan yapı 1865’de Müslüman cemaatin topladığı 95.000 kuruş ile Rum ustalar tarafından onarıldıktan sonra yeniden camiye dönüştürülmüşse de I. Dünya Savaşı sırasında Trabzon’u işgal eden Rus ordusu tarafından depo ve askeri hastane olarak kullanılmış. Savaş sonrasında 1960 yılında dek cami olarak kullanılan yapının freskleri 957-62 yılları arasında Edinburgh Üniversitesi’nden Russell Trust tarafından temizlendikten sonra Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından restore edilerek 1964 yılında müze haline getirilmiş. Şu anda içinde küçük bir mescit bulunan camiide de iibadete devam edilmekteymiş.

[İbrahim DEĞERLİ]

Ayasofya’yı enine boyuna dolaşıp fotoğrafladıktan sonra sonraki durağımız olan Sümela Manastırınıa doğru yola çıkıyoruz. Sahilden Trabzon şehir merkezini 5-6 Km. geçtikten sonra Maçka istikametine dönüş yapıyoruz. Bir 35-40 KM. sonra Maçka’ya ulaşıp gece ve sabah için alışverişimiz yapıp, Sümela’ya doğru sürüyoruz. Yine en sevdiğim yollardan biri olan Maçka-Sümela arası rüya gibi bir yol. Sağınız solunuz yeşilin her tonu mevcut. Yol üzerinde sıra sıra alabalık tesisleri. Gerçekten de çok harika bi yol. 20 km. sürüp nihayet Sümelanın eşsiz manzarasını görüyoruz. Manastır tadilata olduğundan ve daha önce de gezdiğimden, manastırı sadece seyir tepesinden izledik.








Manzarayı izledikten sonra 5-10 km. yukarıda bulunan Altındere Mili parkı piknik alanına ulaşıyoruz. Gittiğimizde turistleri gezdiren bir gençle muhabbet ediyoruz. O da bu çevrenin yerlisi olduğundan buraları iyi biliyor. Bizim buraya çadır kuracağımızı söylediğimzide çok şaşırıyor. Burada terör olayları olduğunu, bizim deli olduğumuzdan bahsediyoruz. Ona bizim de boş olamadığımızı yanımızda küçük savaş baltamızı olduğunu söylüyoruz. “O da hee o zaman bişi olmaz” diyor.
Oraya hava şartlarından ve oksijen fazlalığından zor da olsa, çevreden çalı çırpı toplayıp ateş yakıyoruz. Alanda su olmadığında 500-600 mt. Yukarılarda su buluyoruz.

Ateşi gören Emre fırsat bu fırsat diyip ısınmaya başlıyor



Bende ateşin yanına çay suyumu koyup, masumca kaynamasını bekliyorum.


Çadırımızı da olası yağmur ve vahşi hayvanlardan korumak için bu kamelyaya kuruyoruz.

[İbrahim DEĞERLİ]

Şimdi gezi boyunca yaptığımız en güzel şeyi yapıyorum. Tura çıkmadan önce hep istediğim kamp alanında sac tava yapma fikrimi hayata geçiriyorum.



Karnımız kurt gibi acıkıtığından, hemen hızlıca eti kuşbaşı doğrayıp, soğan ve domatesleri de küp küp doğrayıp ateşe koyuyoruz.






Videoda 13,05 – 13,35 arası izleyebilirsiniz


Gece zaten tenha bir yer olan bu alan, gece epey bir korkutucu bir yer haline geliyor. Tabii erkekliğe pislik bulaştırmamak adına pek sesimiz çıkmıyor. Yemeğimizi yiyip, çayımızıda yudumladıktan sonra çadıra geçip, gece kurt ve çakal ulumaları eşliğinde uykuya dalıyoruz.

Gün sonu Raporu ;
Yapılan Km : 193 km.
Yol durumu : Asfalt
Canlı Rota

[Serdar Özmetin]

Ben mi yanlis anliyorum, saka miydi yoksa,
Altindere oyle sapa biryer degil ki karadeniz icin, oralarda gercekten teror mu varmis?

[alperiynem]

Amasra Cide arası temiz asfalt olsa tadına doyulmaz..
Güzel gezi...Tebrikler..

[ahmet f senel]

Gerçekten süper bir gezi ve rapor olmuş.
Elinize sağlık.
Merak ettiğim tava için sac yanınız da mıydı?
Bir de motorlarla ilgili biraz paylaşımda bulunsanız güzel olur.
En azından yollarda ne zorluklar oldu? Ya da kolaylıklar.
Çünkü 2 farklı motor ve muhtemelen farklı lastikler vardı.
Çok zevkli geçtiği belli ama.

[İbrahim DEĞERLİ]

Ben mi yanlis anliyorum, saka miydi yoksa,
Altindere oyle sapa biryer degil ki karadeniz icin, oralarda gercekten teror mu varmis?

Biz Altınder'te gelmeden bir hafta önce o bölgede teröristler yakalanmış. Sümela'dan yukarı çıktığımızda araçla dahi karşılaşmadık desek, doğrudur. Gittiğimiz piknik alanında bile arap bir aileyi gezdiren civarın yerlisinden başka kimse yoktu.

Amasra Cide arası temiz asfalt olsa tadına doyulmaz..
Güzel gezi...Tebrikler..

Aynen süper bir yol ama çok yorucu

Gerçekten süper bir gezi ve rapor olmuş.
Elinize sağlık.
Merak ettiğim tava için sac yanınız da mıydı?
Bir de motorlarla ilgili biraz paylaşımda bulunsanız güzel olur.
En azından yollarda ne zorluklar oldu? Ya da kolaylıklar.
Çünkü 2 farklı motor ve muhtemelen farklı lastikler vardı.
Çok zevkli geçtiği belli ama.

Ahmet Sac Tava'yı tüm gezi boyunca yanımda gezdirdim.
Stabilize yollarda benim motor (Tenere) hiç bir sıkıntı yapmadı, zaten o yollar için yapılmış bir motor. NC ise amotisör patlak olduğundan epey bir zorladın. Ama asıl zorlu yollar daha yeni başlıyor. Tenere'de lastik Michelin Sirac, NC'de ise Brigdestone (otjinal üzerinde gelen lastik) vardı.

[İbrahim DEĞERLİ]

Altıncı Gün
Sabah erkenden uykumuz almış şekilde 7,30 gibi uyanıyoruz. (Merak edenler için koorinat : 40.661094, 39.672700)

Kahvaltımızı hemen orada yapıp, rotamızda ne olacağını bilmeden erkenden yola düşüyoruz. Hedefimiz sahile inmeden, dağlardan ve ünlü Soğanlı geçidinden geçip Uzungöl’e düşmek. Geziye başlamadan önce Wikiloc’tan çizdiğimiz ve Giresun’da başımıza gelen olayları tekrar yaşamamak adına yoğurdu üfleyerek yiyoruz. Bu sefer karar verdik çok fazla navigasyona uymadan yerel halk’a da danışmak. Bu çizgi eşliğinde düşüyoruz yollara.


Yollardaki manzara Windows XP deki masaüstü wallpaper ı gibi :


Arnastal Yaylası Yakınları :





Şu Karşı Yaylada Göç Kater Kater
Bir Güzel Sevdası Serimde Tüter
Bu Ayrılık Bana Ölümden Beter
Geçti Dost Kervanı Eyleme Beni



Sis öyle bir hızlı geçiyor ki; karşı dağlara bakarken foto çekilelim diyoruz, fotoğrafı ayarlayana kadar dağ kayboluyor.





Harika manzaralar eşliğinde sürmeye devam ediyoruz. Tabii Kamp alanından itibaren hep stabilize yol. 20 dk. Gidiyorum, 10dk. Emre’yi bekliyorum. Hali ile patlak amotisörle bayağı bir zorlanıyor.
Daha önce belirttiğim gibi, navigasyona çok fazla güvenmeyip yerel halktan da yol hakkında destek alacağız dedim ya; Rota yaparken Santa Harabelerini de işaretledim, onuda ziyaret edeceğiz. Yolda giderken bir amcaya sorduk. “amca santa harabelerine nasıl gideriz” Amca’da “ bir kilometre ilerde mezarlıktan sağa dönün, 15-20 km. ilerde” dedi. Biz de bastık gittik. Tam dediği yere geldik ki, bir tabela var. Amca bize “sağdan gidin” dedi ama tabela tam tersini söylüyor, sola doğru ok var. Navigasyona bakıyoruz, oda soldan devam diyor. Biz de amca yanlış söyledi herhalde deyip yola devam ediyoruz. Yol dediğim için kusura bakmayın, yol yoldan başka her şeye benziyor. Sadece yeşillik yok yani, bildiğiniz tarla.

Yol gittikçe daha da kötüleşip, gidilmesi imkansız hale de gelse yavaş yavaş gidiyoruz. Çevrede bir tane ev yok, bırakın evi insan bile yok. Navigasyona bakıyoruz hala devam diyor, bir ara yüksekliğe gözüm ilişiyor, rakımın 2540mt. Olduğunu görüyorum. Bir de her tarafı sis kaplayınca “heehh şimdi tam oldu” diyerekten sisin içinde ağır ağı yol alıyoruz, üzerinde de hafif yağmur çişeleyince keyfimizden!!! Dört köşe oluyoruz.