2017 Gürcistan, Azerbaycan, İran Gezisi

[İbrahim DEĞERLİ]

06.08.2017 (Dokuzuncu Gün)
Qax – Şeki – Qebele – Ismayıllı - Bakü



Sabah erkenden kalkıp, motoru hazırladıktan sonra 40 km. ileride bulanan Şeki’ye doğru sürdüm. Güzel manzaralar eşliğinde kısa bir süre sonra Şekiye geldim. Burada ilk noktam olan Şeki Hanlar Sarayına girdim





Küçük bir Wikipedia bilgisi:

Şeki Hanları Sarayı - Azerbaycanda, Şeki kentinde bulunan Şeki Hanlarının eski ikameti, şimdi — müze. Dünyanın önemli tarihsel ve kültürel anıtı ve "Yuxarı Baş" Devlet Tarih-Mimarlık Rezervinin bir parçasıdır. Şeki Han Sarayı dünya anıtları listesine dahil edilmiştir. Şeki hanlarının yaz sarayı 1761-1762 yıllarında Azerbaycan'da ilk bağımsız hanlığın temelini atan Hacı Çelebi Han'ın torunu Hüseyin Han döneminde inşa edilmiştir. Hüseyin Han aynı zamanda şair olduğu için "Müştag" ismiyle de tanınıyor. Bazı kaynaklarda bu saray "Müştag sarayı" olarak da kulanılmıştır. Kale duvarları ile çevrili olan Han Sarayı iki katlı olmakla altı odadan, dört koridordan, iki aynalı balkondan oluşuyor. Bu sarayı diğerlerinden ayıran en büyük özellik inşası sırasında çivi kullanılmamış olması ve duvarlardaki işlemeleridir.






Şeki gerçekten görülemeye değer bir şehir, ana caddesinin tam ortasından güzel bir dere akıyor. Dükkanlar ve evler taş yapılardan oluşuyor. Oldum olası bu taş evleri sevmişimdir.

Bir Wikipedia bilgisi daha:

Azerbaycan'ın kuzeyinde, başkent Bakü'nün 370 km kuzeybatısında Büyük Kafkas Sıradağları eteğinde yer alan ve Şeki Rayonu'nun merkezi olan kenttir. 1968 yılına kadar Nuxa adlandırılmıştır.
Azerbaycan’ın en eski şehirlerinden ve önemli turistik bölgelerinden birisidir.
Kiş Çayı’nın kıyısında yerleşen eski şehri 1772'de sel suları yıktıktan sonra şehrin ahalisi şimdiki yeri kendilerine yurt etmişler.
Eski şehir, Kafkas Albanyasının Şeki vilayetinin merkezi olmuştur. 7. yüzyılda şehri Araplar işgal etti. Arap-Hazar savaşlarında elden ele geçti. 11. yüzyılda Şirvanşahların, daha sonra İldenizlilerin egemenliğine girdi. Kısa bir süre Gürcü Krallığı'nın işgalinde kaldı. İldenizliler zayıf düşünce müstakil oldu. 1551'de Safevî Devleti’ne katıldı. 16. yüzyılın sonlarına doğru, 1578 yılında Osmanlı Devleti’nin egemenliğine girdi ve Şeki Sancağı’nın merkezi oldu. 1606'da Şah I. Abbas tarafından işgal olundu ve yeniden Safevî Devleti’ne katıldı.
1722-1735 arası yeniden Osmanlı egemenliğine girdi. 1743'te şehirde isyan çıktı ve Nadir Şah’ın atadığı Melik Necef öldürüldü. Yerli feodal beylerden olan Hacı Çelebi isyancıların başına geçti ve 1747' de Nadir Şah öldürüldükten sonra Şeki Hanlığı’nı kurdu. 1805'te Şeki Hanlığı, Rus egemenliğine girdi ve 1819'ta hanlık lağvedildi. Rus Çarlığı döneminde önce Şamahı (sonradan merkez Bakü'ye taşınınca adı Bakü Guberniyası oldu) Guberniyası'na bağlı bir rayonken (ilçe) 1868'de Yelizavetpol Guberniyası'na bağlı rayon merkezi oldu. Bu durumunu 1930'a kadar koruyan kent, o yıl Azerbaycan'ın il merkezlerinden biri oldu ve bu durumunu Vartaşen iline bağlı olduğu 1963-1965 arası hariç korudu. 2016 yılında TÜRKSOY'un başkenti seçilmiştir.


Bir süre bu güzel kenti gezdikten sonra yoluma devam ettim. Yol kenarında taze meyve satan dükkanlardan birinde durarak yanıma biraz meyve aldım. Dün gece yediğim yemekten mi artık, yoksa içtiğim Gülsuyundan mı bilemedim, af buyurun benim motor bozuldu. Lifli meyveler iyi gelir diyerekten ne kadar lifli meyve varsa aldım.

[İbrahim DEĞERLİ]

He bundan önce de soda iyi gelir diyerekten bir bakkalda durup soda istedim. Adam gidip bana çamaşır sodası verdi hemen durumu anlattım, abi dedim içilen soda var ya onu istiyorum diyorum. Anlamıyor, bizde yok diyor. Gazoz ayım diye dolaba gidince baktım orda soda var. –E hani dedim yoktu soda. – abi o soda değil Sarıkız dedi. Bir baktım markası Sarıkızmış. :d Bundan sonra her bakkaldan aynı ismi söyleyince soda verdiler. Bizim gaz ocağına Aygaz dememiz gibi burada da Sodaya Sarıkız diyorlar



ismayıllı Rayonu:




Çok harika manzaralar eşliğinde Ismayıllı’ya geldim. Azerbaycan boyunca en ağaçlık ve en serin yerler buralardı. Uzun Km. boyunca ağaçların kapladığı doğal tünellerden geçtim. Foto çekmek için durduğumda insanlar benimle fotoğraf çekme yarışına girdiler. Hatta bir TIRcı abim yanında tısss diye durarak koşa koşa yanıma gelince tırstım –acaba yolda bir şey mi oldu diye. Neyse ki selfi çekmeye gelmiş.



Güzel manzaralar eşliğine yaklaşık 70-80 km. gittikten sonra ağaçlar bitip iklim değişmeye başladı. Her yer ağaçlık alanda giderken birden çıplak dağları görünce bir tuhaf oldum. Aynı hissi Rize’den Erzurum/İspir’e giderken yaşamıştım. Gitmeden önce bu ülke ile epey bilgi edinmiştim. O yüzden trafik kurallarına epey riayet ettim. Taa ki bir yere kadar. Rampa yukarı çıkıyorum, önümde 6 silindirli hayatımda ilk defa gördüğüm bir markanın en lüx aracı, onun önünde de çok eski model rus yapımı serçeye benzeyen bir araç ağır ağır rampayı tırmanıyor.

Epey arkalarında gittikten sonra –ya bu jip önündeki arabayı neden geçmiyor acaba? Dedim, sonra ikisini de sollayarak geçtim. Tam solladım Trafik polis ile burun buruna geldik. Hemen işaret yaparak sağa geç dedi.
Hemen sağa yanaştım. –hatalı solama yaptınız dedi. –Abi şudur budur işte önümdeki araç yavaş gidiyordu karşıyı boş görünce geçtim dedim. Tam defteri çıkardı, benim tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Dedim ya rüşvet vereceğiz ya da cezayı yiyeceğiz. Ben böyle kafamda binlerce tilki dolaşırken, arabanın içindeki polis megafondan –Türk bu! koy ver gitsin dedi. Diğer memur bir bana bir aracın içindeki polise baktı ve - bir daha böyle hareketler yapma! Diyerek –devam et dedi. O sevinçle çıktım gittim.

Yaklaşık 75 km. gittikten sonra uzaktan yakıt için benzinliğe girdim. Bir depo benzin (23lt) 24 AZN yani 48 TL -Ulan dedim teneke çelebi işin iş istediğin kadar iç. Biraz daha gittikten sonra Bakü gözükmeye başladı. Yavaş yavaş şehre girmeye başladığımda, artık zenginlik ve şaşaa da başladı. Bakü’ye kadar geçtiğim bütün şehirler (rayonlar) fakir bitik bir halde idi. Arabalar, evler falan harap halde idi. Ama Bakü’ye geldiğimde aynı bir Avrupa şehri gibiydi, hatta İstanbul’dan bile daha modern, daha ferah bir şehir olduğunu gördüm.





Şehir Hazar denizin kıyısında bir yer, temiz geniş caddeleri, çok yoğun olmayan trafiği ile çok harika bir şehir. İnternet için hemen yerel hat aramak için motorumu sahile otoparka bıraktım. Ara ara bir tane telefoncu yok. Hemen yaşadığım şehir aklıma geldi, gözünü seveyim her adım başı telefoncu. ;D
Sonunda zorda olsa bir yerden azercell aldım. İnternetten uygun hotel araştırdım. Booking gibi güzel bir uygulama sayesinde sahile yakın Sahil Hostel diye bir yer buldum, baktım fiyatı da çok iyi bir gecelik 16 AZN idi. (35TL) hemen gidip baktım. Bir binanın en üst katını komple hostel yapmışlar, ama ne hostel 4 yıldızlı otel gibi, ben böyle bir hostel gezim boyunca görmedim. Hemen motoru otoparka bırakıp hostele yerleştim. Buraya gideceklere tavsiye ederim.

Gitmek isteyenler için adresi : SAHIL Hostel & Hotel, 27, Zarifa Aliyeva Street, Baku 1091, Azerbaycan

[İbrahim DEĞERLİ]

07.08.2017 (Onuncu Gün)
Bakü


Sabah erkenden kalktım, kahvaltı için geceden aldığım malzemeleri hostelin mutfağında hazırladım. Sucuk ve yumurta da almıştım. Çayımı da demledim, sucuklu yumurta yapayım diye sucuğu çıkardım tam keseceğim –ulan bir bakayım ne varmış içinde bir baktım ne göreyim? %100 domuz etinden imal edilmiştir. Ya Müslüman ülke ne alaka dedim falan ama demek ki burada dikkat etmek gerek. Sucuklu yumurtadan vazgeçtim, zeytin peynir, reçel falan kahvaltımı yaptım. Bakü’de bir gün daha kalmaya karar verdiğimden motoru otoparkta bırakıp üzerime de yazlık eşyaları giydim çıktım dışarı

Formula 1 in düzenlendiği ana cadde:




Burada bağlı olduğumuz meslek gurubunun Facebook sayfasından tanıdığım Cebrayil ile iletişime geçtim ve Bakü’de bir yerde buluştum. Sağ olsun bana çok yardımcı oldu, bütün eski yerler beraber gezdik. Bana Bakü ve Azerbaycan hakkında gerek siyasi, gerek bilgileri aktardı.



İçeri Şeher




Bayrak Meydanı:


Qız Qalasi


Aziz Aliyev Küçesi:


Ünlü Şair ve Düşünür Nizami Meydanı

[İbrahim DEĞERLİ]

Nizami Heykeli


İsmailliyyə binası :


Azerbaycan Devlet İktisat Üniversitesi:




Türkiye’nin restore ettirdiği Şəhidlər Xiyabanı Məscidi. İlginçtir Azerbaycan’da çok nadir camii gördüm


Azerbaycan Millet Meclisi:





Şehitler Meydanı:

[İbrahim DEĞERLİ]

25 Mayıs-17 Kasım 1918’deki Kafkas Harekatı’nda Türk-Kafkas Ordusu 15 Eylül 1918’de Bakü’ye girmiş, Azerbaycan, Karabağ ve Dağıstan’ı düşman işgalinden kurtarmış. Bu savaşlarda şehit olmuş Azeri ve Türk askerlerinin defnedildiği bu yere Şehitler Hiyabanı adı verilmiş. 1130 Türk askerinin isimlerini 1999’da açılan anıtın üzerinde görebilirsiniz. Günümüzde hala protokol karşılamalarında kullanılıyor bu şehitlik. Buraya kolay ulaşılabilmesi için sahilde füniküler de inşa edilmiş. Şehitliğin yanına bir de cami yapılmış. Adı Şehitlik Camii. Azerbaycan topraklarını savunurken şehit olan Türk askerlerinin anısını yaşatmak için Türk Diyanet Vakfı tarafından inşa edilmiş.



Sönemeyen Ateş Kulesi :


Bakü Panoromik Görüntüsü :




400 milyon dolar harcanarak yapolan 190 mt. Yüksekliğe sahip, otel olarak hizmet veren Alev Kuleleri:




Gece geç saatlere kadar şehri iyice gezdikten sonra hostele dönüp günü kapadım.

[Ediz Gürkan]

Selfie çekmek için koşan tırcıya çok güldüm 😄😂😂


Tapatalk kullanarak iPad aracılığıyla gönderildi

[İbrahim DEĞERLİ]

Bu arada dün gazeteden gelip benimle röportaj yaptılar. Sigarayı bırakıp, sigara parası ile gezmem çok ilgilerini çekmiş

her gödüğümde "sigarayı bırakıp kötü yola düştü" gibi görüyorum



Bu da haber linki:
http://www.aksamhaberleri.com.tr/sig...ara-dustu.html

[Ediz Gürkan]

Bu arada dün gazeteden gelip benimle röportaj yaptılar. Sigarayı bırakıp, sigara parası ile gezmem çok ilgilerini çekmiş

her gödüğümde "sigarayı bırakıp kötü yola düştü" gibi görüyorum



Bu da haber linki:
http://www.aksamhaberleri.com.tr/sig...ara-dustu.html

İbrahin bravo gençler için de güzel bir örnek olmuş bu röportaj 👏🏼👏🏼


Tapatalk kullanarak iPad aracılığıyla gönderildi

[İbrahim DEĞERLİ]

İbrahin bravo gençler için de güzel bir örnek olmuş bu röportaj ��������


Tapatalk kullanarak iPad aracılığıyla gönderildi

Çok teşekkürler Ediz

[İbrahim DEĞERLİ]

08.08.2017 (Onbirinci Gün)
Bakü – Şirvan – Saatlı – Masallı



Bakü’de her yeri güzelce gezdikten sonra artık yavaş yavaş İran’a doğru gideyim diye sabah kalkıp, kahvaltımı yaptıktan sonra bu güzel şehre veda ettim. Türkiye’den tanıdığım Azeri kardeşlerimi ziyaret edeyim dedim. Arkadaşlarımı arayıp konum istedim, konum verdiklerinde baktım yolumu çok uzatıyor. Amaan ne kadar geç kalabilirim ki, “yollar da güzel” diyerekten hedefe doğru sürdüm. Hazar denizini soluma alıp devam ettim. Yolda devasa petrol pompaları ve rafineriler eşlüğinde epey sürdüm. Bir 50-60 km. sonra anayoldan çıkıp tali yollardan sürdüm, yollar bozuk olduğundan yavaş yavaş devam ettim. Toplamda 195 km. sürdükten sonra Saatlı şehrine gelip arkadaşlarımla buluştum.



Sağ olsunlar oranın yerel lezzetlerinden oluşan güzel bir sofra hazırlattılar.





Burada arkadaşlar güzel vakit geçirdik, çayımız içtik. Azerbaycan’da çay kültürü çok farklı çayı porselen demlikte su ve çay anı demlik olarak yapıyorlar. İçine nane gibi bir şeyler koyuyorlar ve çok açık yapıyorlar. Çayı çok seven biri olarak çaya hiç alışamadım, çoğu yerde kendi çayımı kendi yanımda getirdiğim halis muhlis Rize çayı ile demledim. Neyse epey vakit sonra “yolcu yolunda gerek” diyerekten yola çıkayım dedim. Çok ısrar etmelerine rağmen orda kalmadım. Ne bileyim kafamı gidona vuracağımı :d
Nerden gideyim falan derken, “15-20 km ileride bir kestirme var ama biraz kötü dediler” Düzgün yolda dönsem yaklaşık 120 km. gibi yolu geri dönmem gerek. Geri dönmemek adına “tamam ben buradan giderim” dedim. O yola girene kadar her şey çok güzeldi.
Bu yol yaklaşık 40-45 km. kadar bir yol. Daha yeni yapılıyor galiba, yolda çalışma var. Yola çakıl dökmüşler bir yandan yapıyorlar. Yolda vızır vızır işleyen kamyon trafiği olduğundan yolda bir toz var inanamazsınız. Tozdan karşıdan gelen araba bile gözükmüyor o derece yani. O yolu yaklaşık 1,5 saatte geçtim, ana yola çıktığımda aynadan kendimi gördüm, kendimden korktum. Komple bembeyaz oldum, motor ve üzerimde ne kadar delik varsa her yerden toz girmiş.



Ana yola geldikten sonra biraz daha tempolu gidip, Masallı Şehrinde hotele geçtim. Gecelik 20 AZN’ye kahvaltı dahil anlaştık. Güzelce duşumu alıp deliksiz bir şekilde uyudum.

09.08.2017 (Onikinci Gün)
Masallı – Lenkeran - Astara Sınır Kapısı


Sabah biraz uykumu alayım diyerek saat 11:00 gibi kalktım. Güzelce dinlendikten sonra kahvaltımı yaptım. Motorumu hazırladım yavaş yavaş İran sınırına doğru yola devam ettim. Saat 14:00 gibi Astara sınır kapısına geldim. Talihsizlikler tabi peşimi bırakmadığından dolayı burada da başıma olaylar geldi.



Yine sınır kapısı umduğumdan daha farklı bir yer çıktı. Burası da eski püskü bir sınır kapısıydı. Görevlilerin hepsi Farsça konuştuğundan bir şey anlamadım. Orda işleri takip eden elemanlar hemen başımı sardı. İran sınır kapsından geçmek için Triptik Belgesi gerekiyor. Bu belge aracın gümrük bilgilerini beyan eden bir evrak. Daha önce ne Azerbaycan’da ne de Gürcistan’da öyle bir şey gerekmediğinden bende bir şey anlamadım.





Elemanlar benden 100 dolar para isteyince canım sıkıldı, biraz gider yaptım falan ama yemediler, vermesen geçemezsin gibisinden söylendiler. Oradaki Türk tırcılarda “mecbur verecen gardaş” diyince tamam dedim.” Napalım vereceğiz” Orda Navid Namjoo adında İşleri takip eden eleman Türkçe biliyor, gümrük evrakları Farsça olduğundan haliyle ben okuyamadığımdan o doldurdu. Dediğine göre hem sigorta yapmış, hem de evrak işini halletti. Tabii 100 dolar karşılığında




Ben geziye çıkmadan önce yeşil sigortamı yaptırmıştım ama bu sigorta İran’da geçerli değilmiş. Mecburen kapıda sigorta yaptırılıyor. Bütün işleri hallettik ama saat 15:00 olduğundan gümrük kapanıyormuş. “ee napacağız dedim” Navid “abi motoru iki ülke arasında yedi emin garajına koyacağız” dedi. Motoru alamadığımdan mecburen gece burada kalacağım. Sağ olsun Navid sınır kasabası Astara’da bana otel ayarladı, otele kadarda götürüp yerleştirdi. Motor iki ülke arasında ben, İran’da ayrılma zorunda kaldık. Otele eşyalarımı yerleştirip şehri biraz gezeyim bari dedim.