Bu tip vadilerden sonra Çamdibi köyüne geldik.


Yola devam direk İzmir.Otobana çıktık.Vakit geç olmuştu


Akın ile orada buluşulacak.Otele yerleştik.Akın bey teşrif ettiler.Sabah kahvaltısı Akın işlerini halletmece sonrası yola koyulduk.Denizliye kadar devam.Denizli de yine Aydın’ın melektaş ve dostlarından Ahmet abiye uğradık.Akşam bizi Garson Şükrü’nün yerine götürdü.Nefis bir masa düzeni ve yiyecekler ve boool muhabbet biz epey bir doyurdu.Sonrası otele yerleşik düzene geçildi.Sabah otelden kahvaltı yapmadan Pamukkaleye geçtik.Göl kenarında Ahmet abinin bizi yönlendirdiği restoran da kahvaltımızı yaptık.Pamukkale’ye çıkamadık çünki ben acı bir haber aldım.Çok sevdiğim ve saydığım hem İstanbul hemde yazlıktan yan komşum ailece trafik kazası geçirmiş ve aynı aileden 3 vefat haberi beni yıkmıştı.O moralle Kemer’e Burak,Cem ve Olcayla buluşmak için yola koyulduk.Moral bozukluğum devam ederken bir yandan da >İstanbula dönsem cenazelere yetişebilir miyim ? düşüncesi içersindeydim. Acak o moral ile o kadar uzun yolu yapmanın riskli olacağı kanısı ile vazgeçtim.
Burak eşi ile tatiline devam etmek üzere Antalya ya dönmüştü.Cem ve Olcay bizi karşıladılar. Apart bir otle yerleşik düzene geçmişler ve bize de yer ayırtmışlar.Akşam yemeğinden sonra İnferno denen klübe gittik.Akın ben Cem ve Olcay acık kurtlarımızı döktük.Cem bu arada fecihat dans ediyor valla tebrik ediyorum kardeşimi.
Sonrası otele dönüş yaptık.Akşam Aydın >Ben sabah İstanbul a dönmem gerekiyor dedi.Akında onunla beraber, yola koyuldular sabah er vakitte.Biz Cem Olcay ev ben kaldık.Cem bize öncelikle Adrasan Koyu arkasından Oliymposa daha sonra Kaş a kadar eşlik etti.

Adrasan Koyu…








Olympos’ a doğru yola çıktık..
















Karnımız zil çalıyordu ki hadi gözleme yiyelim dedik..
Aldığımız bilgiler üzerine oradaki yan yana bulunan tüm gözlemeciler aslen akraba imiş.
Hepsi birbiri ile kavgalı, açan açana.!!!


Dönüşte bir iki hatıra fotosu ve izimizi bırakmaca…




Güzel memleketim….