Tekirdağ'dan Batı Karadeniz'e....

[Yekta Ali]

(Bu rapor daha önce www.ikiteker.org sitesi'nde yayınlanmıştır.)

Geçen yıl yaptığım Doğu Karadeniz seyahatinde, ilk mola yerim olan Safranbolu bende çok değişik duygular uyandırmıştı. En yakın zamanda Safranbolu'ya biraz daha detay ekleyerek geri dönmek aklımın bir köşesindeydi.

Yaz başlarında bizimkilere bir ara "Safranbolu yapalım değişiklik olsun" demiştim. Ben bu söylediğimi tam unutmuşken "Gidelimmmm" diye sesler yükselince organizasyonu yapmak farz oldu. Gidiş yolunu rahat tutmak için Kınalı- Gerede otoyolu'nu kullandık. Dönüşü ise orada karar vererek Zonguldak-Akçakoca-Kandıra-Şile-Tekirdağ yaparak tamamladık.

İlk günü Safranbolu'yu içimize sindirerek, ikinci günü ise Eflani-Ulus-Amasra- Tekkeönü ve Kurucaşile virajlarını tadarak değerlendirdik. Safranbolu- Kurucaşile arasında ki yaklaşık 130 Km.yol bir çok yerde rahat olmasına rağmen özellikle sel sularından etkilendiği için ve mıcırlı yol çalışmalarından dolayı çok can yakar, gidecek olanların dikkatine.

Özellikle o bölgelerde Trafik adına kanun , kural, anlayış hiç bir şey yok. Yol kenarlarında ki tavuklar, büyük başlar ve büyük baş insanlar bile trafiğin gidiş ve dönüş istikametinde yol ortalarında. Traktörlere ve motosikletlerden hızlı giden mecedes kamyonlara dikkat. Gelenler bilir aynen bizim Kumbağ yolu gibi bir durumda. Dar, bozuk ve kuralsız.

Eşim bu geziye otomobil ile katıldı. Benim X9'u yalçın usta'ya verince, banada onun CBF 250 kaldı. Açıkçası baştan ürktüm, küçük cc , küçük beygir ve önümüzde 1.500 Km.lik her türlü şartta yol. Otobanda 120. Km sürate kilitlendim gayet rahat yol aldım. 600-1000 cc ler birazcık beni bekledi. Ama, Zonguldak'dan Şile'ye kadar ne kadar viraj varsa arkamda kimse kalmadı. 145 Kg.'lık ağırlığı ile inanılmaz kabiliyetli bir makina. 6 ileri olmasıda çok şey değiştiriyor.


Bu sefer raporumu az yazı çok fotoğraf olarak sunuyorum. Sadece bazı fotoğraflarda açıklamalar olacak. Fotoğraflar dört ayrı makina ile çekildi ve üzerlerinde çok az görsel oynama yaptım. Fotoğraf kalitesindeki farkı zaten göreceksiniz. Türker'in Nikon D700 objektifli makinası harikalar yaratıyor. İyi seyirler. :wink:


Motosikletler:

İrfan, Varadero
Özkan, Pan Europan
Hüseyin, R60/7
Türker, DL-650
Yekta Ali, CBF 250
Yalçın, X9 500
Erdinç , 3.20
Serdar, 3.20





:wink:





İlk molayı Opet Mehmetçik tesislerinde, ikincisini ise Dr. Özkan'ın Sapanca'da ki yazlığında verdik.








Geçen yıl kaldığım Safranbolu Safir Konak'da bu yılda konakladık.(Konak'da bulunan herkese teşekkürler, ellerinden gelenin en iyisini yaptılar.)










Bundan sonra ki fotoğraflar Safranbolu karmasıdır.

















İrfan çok yorgun çoook .












Bir kahve fincanı , bir safranlı lokum. ve gören iki göz. :wink:

[Yekta Ali]

[Yekta Ali]

Ve gurubumuzun en küçük artçısı Aybüke. Onada motor aşısı yapıldı. Bu aşı yapılıpta tutmayan görülmemiştir. :wink:







Eflani-Ulus-Bartın-Amasra ve Kurucaşile yol manzaraları.

[Yekta Ali]

Devam ediyor, azzzz sonra.

[Yekta Ali]

Amasra'da ilk saatler. İnanılmaz sıcak ve bir okadar da kalabalık. Sahillerinde şemsiyeden nerdeyse kumsal gözükmüyor.












Amasra doğumlu sanatçı Barış Akarsu anısına sahilde anıt yapılmış. ve en sevdiği iki motosikleti de hemen yanıbaşında.





Eh tabiiki karnımız acıktı. Amasra'da ne yenir elbette balık. 1945 yılında açılan "Mustafa Amca'nın yeri" canlı balık restaurant kesinlikle tavsiye edebileceğimiz bir yer. Deniz'e hemen komşu, masalar akşam üstünden sonra deniz'in içinde ve ayaklar suda. :wink: Karadeniz mezgit ve tekir isteyin. Ve özellikle mevsiminde yenecek olan Klakan balığı. En küçük kuşak işletmecisi Mete AYYILDIZ ( 0 378 315 26 06) ve muhakkak rezervasyon yaptırın, yoksa yer bulmak mümkün değil. Balıklar zaten bakır tavalarda pişip börek şeklinde masaya geliyor , ama 12 çeşit taze ottan yapılmış zeytinyağlı salata ben ömrümde yemedim.

[Yekta Ali]

Geçen yıla kadar Tekirdağ Çevik kuvvet Şb'de görevli olan Emniyet Amiri Kerem, Zonguldağa tayini çıkınca iritibatı kaybetmiştik. Tam motosiklet aşığıdır. 24 saat boyunca sürse herhalde canı sıkılmaz. Gsm numarası benim evde bıraktığım telefonda kalmıştı. Zonguldak şehir merkezinde ışıklarda durduk. Sol kavşakta ki ışıklarda da Yunuslara ait bir Varadero duruyor. Allah'ın işi o bizi biz onu kasklar olduğu halde tanıdık. Sarmaş dola hal hatır. Tam işini bulmuş, Yunusların Amiri olmuş, motosiklet aşkını bol bol yaşıyor.

:lol:





Çok sıcak altında geldiğimizden ve bir çoğumuzun bildiği yollar olan Akçakoca-Kandıra ve Şile de fotoğraf çekmek yerine bol miktarda virajlara yattık.

Katılan ve çok uyumlu sürüşler yaptığım herkese çok teşekkür ederim. Bir sonra ki organizasyon kısmetse Akçay olacak, bilgilerinize . :wink: