Karamağara Çadırkamp Gezisi.

[Sıtkı GÜVEN]

İki hafta önce karar vermiştik çadırkamp yapmaya.
Yer olarak doğal güzelliklerle dolu Karamağara'yı seçmiştik.
Meteoroloji tahminlerinin haftasonu yağmur göstermesine aldırmaksızın gitmeye karar verdik. Tarih koymuştuk çünkü.

Cumartesi sabah Polis Bayramı nedeniyle Reyhanlı'daki kutlamalara katıldıktan sonra dönüp hazırlığımızı yaptık.

Motosiklet değişimini yapıp,



Hazırlıklar içinde kampta yapacağımız künefe malzemesi alımı için künefeciye uğruyorum.
Ahmet Usta herzamanki gibi malzememi hazırlıyor.







Diğer malzemeleri İsmet'in aracına yükledikten sonra Karargahın (tüp cafe) yolunu tutuyorum.



Hakan aracını yüklemiş.



Arkadaşları bekliyorum.



Önce Bülent,



Sonra Bülent ve kızı İrem geliyor.



Diğer arkadaşlar daha sonra gelecek.
Teker dönsüüüünnn...



Şehrin keşmekeşinden bir an önce kurtulmaya çalışıyoruz.





Dışarıdayız.



Meteoroloji yanılmamış sanırım.



Havayı boşverip yolun keyifine varmaya çalışalım.



Sıkıntılı yol bitti. Dağ yoluna saracağız.



Asi Nehri.



Vaaayyy Dede'm... (Bülent geride kaldı. Beklerken çektim bu pozu.)



Evet, devam edelim.



Motosiklet kullanmak için favori yollarımdan biri.

[Sıtkı GÜVEN]

Şşşşşttt... Yolun keyifini çıkaralım.

























Köylerden geçiyoruz tek tek.







Dumanlı dağlara doğru çıkışımız sürüyor.
(Meteoroloji bu bölge için tahminini tutturamamış. Bulut var, yağış yok.)





Sürüş, bu ortamda oldukça zevkli.

[Sıtkı GÜVEN]

Bu mevsimde yeşil, bir başka güzel.















Çalışma var.









Yeditepe Beldesi'ndeyiz. Yolumuz bitti sayılır. Çay molası veriyoruz.









Telefon görüşmelerimizi yapıyoruz. Gittiğimiz bölgede telefon çalışmayabilir.



Devam ediyoruz.

[Sıtkı GÜVEN]

Karamağara sapağında İsmet bizi bekliyor.





Karamağara'nın o meşhur kıvrım kıvrım yoluna giriyoruz.











Ne yol ama, di mi ?





İsmet gibi usta bir sürücü ancak bu römorku indirebilirdi.









Bir geride, bir önde sürüşümü yapıyorum.



Ve deniz göründü...



Bu manzaranın keyifini çıkarmak lazım.



Bu görüntüye hasta oluyorum.

[Sıtkı GÜVEN]

İşte hayat buuu...



Burada saatlerce oturulabilir.













Hadi inip çadırlarımızı kuralım.















Aşağıdayız.



Çevreden birkaç görüntü alıp çadır kuracağımız noktaya ineceğiz.







50 lt.lik devasa deposuyla birlikte yüklü ve sürücülü vaziyette 400 kğ.ı geçen Bülent'in 1150'sine iniş için yardım ediyoruz.

[Ali Uysalelli]

su favori yolum dedigin yer cidden cok guzelmis virajlar cok tatli gozukuyor tekerinize saglik efem

[Sıtkı GÜVEN]

Henüz aşağı inmiştik ki denizden bir teknenin bize yaklaştığını gördük. Yöredeki balıkçılara benzemiyorlar.



Evet, ta kendisi. Bülent'in kardeşi Erkan bu.



Dalışa gelmiş. Kampımızdan haberi olduğu için ziyaret etmek istemiş. Bize avladığı balıkları ikram ediyor. (Ziyaret pahalıya patladı.)



Hatta temizledi de verdi balıkları.



Bülent güzellik karşısında tutulmuş. Dalmış gitmiş.





Araba ancak bu noktaya inebildi.



Girişelim çadırlarımıza.



Motosikletlerimiz hemen tepemizde.



Henüz çadırımı açmıştım ki,



Erhan, Fuat ve Murat'tan oluşan ikinci gurubumuz göründü.







Biraz geciktik. Hava kararmadan kurmak istiyoruz çadırlarımızı.







Benim çadır zor kuruluyor nedense. (Göbekten dolayı eğilemediğimden değil elbette...)

[Sıtkı GÜVEN]

Ara sıra etrafı çekmekten geri kalmıyoruz.





En kolay Bülent kurdu çadırını. Eee... Bu kadar kamp bilgisine sahip biri için gayet normal.



Biraz yukarıdan,



Daha yukarıdan.





İsmet (Egemen) ve Mahmut (Misero) işlerini halletmişler.



Benimki de, zor mor kuruluyor ama kurduktan sonra da fena olmuyor hani.





Suyun temizliği, berraklığı, rengi bizi bizden alıyor. Hani ekipman olsa soğuk falan dinlemeyeceğiz bir yerde.



Bayrağımızı da asalım. (Teşekkürler Bülent.)



Daha yatağımızı şişirmedik.



Daha kurulmayan çadır var. Yardım edelim.





Hava iyice karardı.









Fuat'a tebrikler. GSX-R'ıyla geldi.



Kamp ateşinden sorumlu arkadaşımız Bülent işine başlıyor.

[Sıtkı GÜVEN]

Kısa sürede ateşimiz hazır.



İsmet'in, bizimle birlikte Türkiye'yi dolaşan rejisör sandalyesi.







Yörenin sahiplerinden biri. Keçileri ağıla sokup yanımıza geliyor. Her gece yalınız kaldığından, bizim orada kamp yapacağımıza çok sevindiğinden bahsediyor.(Yardımların ve hoşsohbetin için teşekkürler dayıcım.)



İsmet'in yatağından sonra benimki sırada.



Tertibim Oka...Kulakların çınlamıştır sanırım.



Etrafı gece gözüyle kontrol ediyor, bu akşam minibüsüyle gelen ekibimizin son elemanları Hakan ve kızı Meral'i karşılamaya çıkıyorum..







Hakan'ın getirdiği eşyalarımızı indiriyoruz.





Bülent bu işi iyi yapıyor.



İsmet bunu iyi düşünmüş. Nostalji olacak.







Fuat ta bitirdi çadırını.





Artık akşam yemeğimizi düşünebiliriz.



Elbette bunu düşünürken İrem'in sihirli parmaklarından ve güzel sesinden çıkan nağmelerle mest oluyoruz. Hem bişeylerle uğraşıp, hem eşlik ediyoruz.

[Sıtkı GÜVEN]

Acıkmışlar mı ne ?





Hadi acele edelim o zaman.



''Canım babacıım...''



Eline,diline sağlık İrem.





Erhan'ım bu işlerde uzman.



İrem yoruldu, ben devam edeyim.



Yok yok...Teslim edeyim. Ben yemeğe yardım edeyim.









İrem'de başka marifetler de varmış.



Ne de olsa babasının kızı.



Ateş köz oldu.



Gelsin etler tavuklar...