Motosiklet Camiasından Yaşama Dair

[BY]

ne yazik ki sebnem hanima katiliyorum. dahil oldugumuz gruplarin disina cikmayiz. hatta o gruba nasil dahil oldugumuzu dahi unuturuz ve fanatik oluruz. o grupta yaptiklarimiz, hayatimizin geri kalan kismina yansimaz. niyedir, nedendir bilinmez ama boyleyiz. belkide diger milletlerde de boyledir, onu bilemiyorum ama beni, diger milletler degil benim halkim bagliyor. sonuc olarak degisim sureci cok zor ve acilidir. icimizden kac kisi bu acilara katlanabilecek kadar duyarli ya da dayaniklidir bilemedim.

[cem tolga]

sanırım sanal ortamdaki grup olayını dahil etmez isek ben kendimi şanslı sayıyorum. çünki genelde hep yalnızım. geziler vs. herzaman. ;););)

[MEHMET ERCAN]

şebnem hanım güzel bir yazı...
yalnız biz daha kendimizle barışık yaşamayı becerememiş bir toplumuz.sizin de bahsettiğiniz gibi,çocukluğumuzdan itibaren özgüvenden eksik,panik,suçluluk psikolojisi içinde bir hayatın içine itilmişiz.
biz tercih ettiğimiz bir hayatımı yoksa,sizin bahsettiğiniz sürü psikolojisi ile dayatılan bir hayatımı yaşıyoruz.sorgulamamız gereken çok sosyolojik boyutlar var aslında,uzun mevzu...
sizi yinede tebrik ediyorum bu sosyal sorumluluk anlayışınızdan dolayı...