Kevin kuralları

[erdoğan]

Çocuk sahibi olanlar mutlaka okumalılar....

Çocuk yetiştirirken "Kevin Kurallarına" dikkat!


Yazar Yıldız Bars

Salı, 16 Ekim 2007


Ben hep, "çocuğum olursa, onunla arkadaş gibi olacağım" derdim eskiden.

"Ne kuralı, ne sınırı? Ben onu sadece doğuracağım. Ama o benim olmayacak.
Kendi safsatalarımla onu bunaltmayacağı m" derdim.

Doğru buymuş gibi geliyordu o zamanlar.

Evet, o hala "benim" değil diye düşünüyorum. Ama hayır, kural, sınır gerekliymiş. Uzmanlar altını çize çize, çocuğun evde arkadaşa değil, bir anneye ve babaya ihtiyacı olduğunu söylüyor. Deniyor ki, arkadaşlıkta yaptırım yoktur. Eşitlik söz konusudur ve saçma da, komik de, tehlikeli de olsa öneriler getirilebilir ve uygulanabilir. Sınır yoktur. Oysa çocuğun, onu seven, her koşulda destek olacaklarını bildiği, tutarlı kurallar ve sınırlar koyan birer anne babaya ihtiyacı var.

Siz her konuda eşit olabilir misiniz çocuğunuzla? Ya sınırsız ve kuralsız?
Kendi adıma cevaplarım "hayır".

Bir mail geldi arkadaşımdan. Kevin Hickey isimli bir İngiliz çocukla ilgili. Anne babasının kendisine hatalı yaklaşımı nedeni ile hastanede ruhsal tedavi görmek zorunda kalan bir çocuğun hikayesi. Tedavi sırasında Kevin, hastanede şunları kaleme almış, anne ve babasına hitaben. Daha sonra yazdıkları, İngiltere'de pedagogların çocuk yetiştirirken anne babalara tavsiye ettiği 13 altın kural olmuş.

Noktasına bile dokunmadan bu 13 altın kuralı aktarıyorum sizlere:

1- Beni şımartmayın. Her istediğim şeyi elde edemeyeceğimi biliyorum. Sadece sizi deniyorum.

2- Bana tatlı-sert davranmaktan çekinmeyin. Bunu tercih ederim, benim daha güvenli hissetmemi sağlar.

3- Benim kötü huylar edinmemi engelleyin. Bunların erkenden ortaya çıkarılmasında ve önlenmesinde size güveniyorum.

4- Benim yanlışlarımı başkalarının önünde söylemeyin. Benimle yalnız konuşursanız, söylediklerinizi daha iyi anlarım.

5- Sizden nefret ettiğimi söylediğimde üzülmeyin. Aslında sizden değil, beni engelleme gücünüzden nefret ediyorum.

6- Herhangi bir şeyin sonucunda beni kurtarmayın. Çünkü ancak acı veren bu yolla öğrenirim.

7- Benim küçük hastalıklarımı büyütmeyin. Bunları yenecek güçteyim.

8- Düşüncesizce yerine getiremeyeceğ iniz şeyleri yapacağınıza söz vermeyin. Bu sözler yerine getirilmediğinde çok kırıldığımı unutmayın.

9- Kendimi istediğim kadar iyi anlatamadığımı unutmayın. Bunun için ara sıra yanlışlarım olur.

10- Dürüstlüğümü fazla zorlamayın. Kolayca korkup yalan söyleyebilirim.

11- Tutarsız olmayın. Benim kafamı iyice karıştırır ve size olan güvenimi sarsar.

12- Benden özür dilemeyecek kadar gururlu olmayın. Bazen içten bir özür beni size çok yakınlaştırabilir.

13- Unutmayın ki büyümek için sizin çok ve anlayışlı sevginize muhtacım, ama bunu size söylemem gerekmez değil mi?

[SELÇUK]

güzeldi sağol

[gülay]

kesinlikle katılıyorum zamanında bizler babamızdan çok çekinirdik hep aramızda bir mesafe vardı halada öyledir ama küçük kardeşim öyle değildir ( ki aramızda 15 yaş var ) ..

o daha rahat yetişti her istediğine sahip oldu sözde babam arkadaş oldu onla sonuç arkadaşına nasıl küfrediyorsa öyle küfrediyoo , arkadaşıyla nasıl kavga ediyorsa öyle kavga ediyoo onlarla nasıl şakalaşıyorsa öyle şakalaşıyo yani arada saygı diye bişey hiç kalmadı..

her istediğini elde ettiği için hayata başlayınca bcaladı ve herşeyin öyle kolay edilemediğini yşamaya başlayınca bunalıma girdi

o zaman anladımki kesinlikle arkadaş olmaya çalışma yanlış bir hareket her zaman arada mesafe olmalı ve aradaki saygıyı yitirmemek içinde çocuk babadan ve anneden biraz korkmalı , çekinmeli..

[orhan duman]

Mükemmel bir paylaşım...
Bu yazıyı okurken empati yaptım. evet aklın yolu bir.
Ben evli değilim; şayet bir gün evlenir baba olursam çocuk yetiştirmek ile alakalı bir çok faaliyete katılabilirim.

[HAKAN]

Güzel bir yazı ama baba olmak hakikaten cok güzel ve bir okadarda zor olsa gerek gerci baba olamadık daha doğrusu evlenemedik ondan olsa gerek neyse zor bir iş yahu

[SEKO]

Güzel bir yazı ama baba olmak hakikaten cok güzel ve bir okadarda zor olsa gerek gerci baba olamadık daha doğrusu evlenemedik ondan olsa gerek neyse zor bir iş yahu

Sen nezaman evlenicen be abi

[HAKAN]

Hemen bulayım anında be abi ama motora binmesi ve sigara kullanmaması lazım

[erdoğan]

kesinlikle katılıyorum zamanında bizler babamızdan çok çekinirdik hep aramızda bir mesafe vardı halada öyledir ama küçük kardeşim öyle değildir ( ki aramızda 15 yaş var ) ..

o daha rahat yetişti her istediğine sahip oldu sözde babam arkadaş oldu onla sonuç arkadaşına nasıl küfrediyorsa öyle küfrediyoo , arkadaşıyla nasıl kavga ediyorsa öyle kavga ediyoo onlarla nasıl şakalaşıyorsa öyle şakalaşıyo yani arada saygı diye bişey hiç kalmadı..

her istediğini elde ettiği için hayata başlayınca bcaladı ve herşeyin öyle kolay edilemediğini yşamaya başlayınca bunalıma girdi

o zaman anladımki kesinlikle arkadaş olmaya çalışma yanlış bir hareket her zaman arada mesafe olmalı ve aradaki saygıyı yitirmemek içinde çocuk babadan ve anneden biraz korkmalı , çekinmeli..

aslında arkadaş olmalıyız çocuklarla, ama sınırları olmalı. anneyi anne olarak babayı baba bilmeli ve saymalı. oyun zmanında anne baba olmamalı daima arkadaş olunmalı. konu eğitim olunca kesin sınırlar konulmalı. anne herzaman anne baba ise herzaman baba olmalı, çocuğa karşı kesin bir otorite olmalı. öyle bir güveni olmalıki çocuğun anne babasına karşı, bu güven asla sarsılmamalı, bir kere olsun cevapsız kalmamalı soruları, bir kere olsun çözümsüz kalmamalı sorunları. korkmaktan ziyade anne babadan çocuk, sevmeli saygı duymalı, sığınacağı bir limandan ziyade bilgi ve tecrübelerinden faydalanabileceği kaynak olmalı... yazdıklarına katılıyor olsamda , ben böyle düşünüyorum gülay .. deneyimli bir babanın notları

[erdoğan]

Mükemmel bir paylaşım...
Bu yazıyı okurken empati yaptım. evet aklın yolu bir.
Ben evli değilim; şayet bir gün evlenir baba olursam çocuk yetiştirmek ile alakalı bir çok faaliyete katılabilirim.

önce evlen bakalım.. zaman bulursan katılırsın artık o tür faaliyetlere

[gülay]

aslında arkadaş olmalıyız çocuklarla, ama sınırları olmalı. anneyi anne olarak babayı baba bilmeli ve saymalı. oyun zmanında anne baba olmamalı daima arkadaş olunmalı. konu eğitim olunca kesin sınırlar konulmalı. anne herzaman anne baba ise herzaman baba olmalı, çocuğa karşı kesin bir otorite olmalı. öyle bir güveni olmalıki çocuğun anne babasına karşı, bu güven asla sarsılmamalı, bir kere olsun cevapsız kalmamalı soruları, bir kere olsun çözümsüz kalmamalı sorunları. korkmaktan ziyade anne babadan çocuk, sevmeli saygı duymalı, sığınacağı bir limandan ziyade bilgi ve tecrübelerinden faydalanabileceği kaynak olmalı... yazdıklarına katılıyor olsamda , ben böyle düşünüyorum gülay .. deneyimli bir babanın notları

aslında tam olarak bu da değil biliyormusun , öyle hassas bir olay kii ..
tamamen güven verdiğinde çocuk kendi ayakları üstünde dura bilmesi zaman alıyoo , her sorusuna cevap verdiğinde araştırma ve öğrenme gibi bir çabaya girmiyoo ama büyüklerin her bildiği doğrumudur sence yada o zaman içerisinde ne kadar doğrudur..