daha evvelki yıllarda alkollü motora binmedim desem yalan söylemiş olurum.
motosikletin selesine oturduğum anda ayıldığımı, zihnimin kesinlikle çok net olduğunu idda etmişimdir.
Nirengi noktamdır. Ne büyük hataymış. 120 km hızla girdiğim bir virajın ,kestiremediğim kadar kapalı olduğunu,
ve 30 sefer yarısı kadar hızla, aynı virajdan geçsem. Her seferinde karşı şeritte patlayacağımı garajda kaskımı çıkarmış, buz gibi olmuş yanaklarımı ovalarken ,çok sonrasında anladım.
Gözümü kapayıp hatırladıkça içim ürperiyor. Alkollü araç kullanmak intihardır. İster motosiklet ister uçak ister gemi Uykusuzluk içinde aynı şey geçerlidir.