18.08.2017 (Yirmikinci Gün)
Hemedan – Bazargan – Doğubeyazıt
Sabah tıkırtı sesine uyandım, baktım Rıza amca kahvaltı hazırlıyor. Beraber kahvaltımız yaptıktan sonra, birbirimizin iletişim bilgilerini alıp kendisine çok teşekkür edip evden ayrıldım. Biraz şehri dolaşayım diyerekten motora atladım şehir turu yaptım.
İmamzadeh Abdullah Türbesi
Telefonu şarja koymayı unuttuğumdan burada hiç fotoğraf çekemedim. Zaten artık hem yoruldum hem de zamanım dolduğunda çoğu noktama da gidemedim. Zaten bu şehirler bir günde gezilmiyor. Burada her yer tarih olduğundan hepsine maalesef vakit ayıramıyorum. Kendimi yola atıp tam 970 km. yaparak Bazargan sınır kapısına geldim. Sınırı geçmeden motorun deposunu son defa bedava benzin ile doldurdum. Arkada 5 lt.lik bidonum vardı onu da doldurdum. Saat 20:30 gibi sınırda evrak işlerimi başlattım, saat 23:00 gibi ancak sınırı geçebildim.
İran’a ilk girdiğim kapıdaki evrak işlerimi halleden Navid evrakların bir hafta geçerli olduğunu, bir hafta içinde ülkeden çıkmam gerektiğini söylemişti. Biraz da bunun için yolculuğum son günlerini biraz hızlı yaptım. 2-3 gün içinde 2600 km. den fazla yol yaptım bu da beni yordu haliyle. Bu evraklar yüzünden çıkışta bayağı bir korktum ama korktuğum başıma gelmedi, hiçbir sıkıntı çıkmadan sınırdan çıktım.
Sınıra gelmeden epey bir zaman önce motordan da ses gelmeye başlamıştı. 4. Vitese kadar bir şey yok, motoru 5. Vitese attığımda motordan ses gelmeye başlamıştı, sanki motor gitmiyormuş gibi geliyordu. Epey bir 4. Viteste kullandım. Motordan aşağı inip sağına soluna bakıyorum motorda hiçbirşey gözükmüyor. İnternetten birkaç kişiye yazdığımda 5. Vitesin sekromeçi kırılmış olabileceğini söylediler. Bu da benim çok moralimi bozdu, fotoğraf falan çekmeyi bile unuttum yolda.
Sınırda evrak işlerini hallederken motoru orta sehpa üzerinde bırakmıştım, motora yanına geldiğimde zincirin epey bollaştığını gördüm. Türk tarafına geçtikten sonra takımları çıkarıp, sivri sineklerin ziyafeti eşliğinde zinciri gerdim ama sivrilerde beni gerdi. Motora atladım baktım motor gayet güzel gidiyor. Hemen doğubeyazıt’a gidip otel bulup geceyi burada geçirdim.
19.08.2017 (Yirmiüçüncü Gün)
Doğubeyazıt – Erzincan – Amasya
Sabah erkeden kalkıp, yine hep resimlerde gördüğüm muhteşem yapı İshakPaşa sarayına gittim. Burası şehir merkezine 10-15 km. kadar yakın.
Doğubayazıt’ ın 7 km. güney doğusunda, Eski Beyazıt’a ve ovaya hakim yüksek bir tepenin üzerine kurulmuş, pek çok bölümleri olan komple bir saraydır. Birinci Dünya harbine kadar Bayazıt Sancağı bu saraydan yönetildi. Sarayın yapımı 1685 yılında Çıldır Atabeklerinden Çolak Abdi Paşa tarafından başlanılmış, aynı soydan gelen Küçük İshak Paşa zamanında 1784’ te (99 yılda) tamamlanmıştır. Mimarı, Ahıskalı ustalardır. Saray 115X50 m. boyutlarında, tesviye edilmiş, Karaburun tepesi üzerine terası, iki avlu ile bu avluları çevreleyen çeşitli yapı topluluğundan meydana gelmektedir. Doğu-Batı yönünde yaklaşık 7.600 m. karelik bir alan üzerine oturtulmuştur. Bazı kısımları tek, bazı kısımları iki, bodrum dahil bazı kısımları üç katlı olarak yapılmıştır. Bir saray için gerekli tüm bölümler (harem, harem odaları, aşevi, hamam, toplantı salonları, eğlence yerleri, mahkeme salonu, camii, çeşitli hizmet odaları, oturma odaları, uşak ve seyis odaları, muhafız koğuşları, cezaevi, erzak depoları, cephanelik, tavlalar, bodrum katlarında çeşitli hizmet odaları vb.) vardır. Her odada ocak, dolap yerleri vb. görülmektedir. Sarayın girişi, savunması en zor olan doğu cephesindedir. Anıtsal taçkapı, avlulara çıkan diğer kapılar gibi, kabartma, süsleme ve zengin bitki motifleriyle Selçuklu sanatının özelliklerini taşır. Saray, tarih ve sanat tarihi yönünden essiz bir değere sahiptir. Bu bey kalesi, Avrupa’ daki şato tipi yapıların ülkemizde rastlanmayan en iyi örneğidir. Sarayın cami dışındaki bölümlerin çoğu yıkılmış, harap olmuş, tavanları sökülmüştür. Son yıllarda biraz onarılmış, restore edilmiştir.
Camii, saray kompleksinin en sağlam kalan yeridir. Her halde burası, dini bir korkuyla tahrip edilmemiştir. Tek kubbeli camii, iki ayrı renk taşla örülmüş minaresiyle saraya ilginç bir görünüm kazandırmaktadır. Camiinin kıble duvarının dışındaki türbe geometrik ve bitkisel motiflerle süslenmiş olup, muhtemel Abdi Çolak Paşa ile İshak Paşa ve yakınları için yapılmıştır. Sarayın(Selamlık) kuzey cephesinde dışa sarkan dört ahşap konsolda üstte kanatlı ejder, onun altında aslan, en altta insan figürleri yer almaktadır ki, çok ilginç ve sanatkaranedir. Sarayda klasik Osmanlı mimarisinden farklı üslup ve benzeme şekilleri dikkati çeker. Türk saray geleneği ve mimarisinin ana prensiplerine uyulmuştur. Yapı birkaç aşamalıdır ve güzellikle azameti yansıtır. Saray iştihamı, yaptıran paşanın çevreye ve Merkezi Devlet’e karşı gücünü göstermek istediği anlaşılmaktadır.
Taş duvarların içinde görülen boşluktur, sarayın kalorifer tesisatı andıran merkezi ısıtma sistemiyle ısıtıldığını göstermektedir. Yapımı bir çok efsane ve hikayeye konu olan İshak paşa sarayı; Osmanlı döneminde Ağrı’ da yapılan en büyük ve en önemli mimari eserdir. İshak Paşa Sarayı, geleneksel Türk mimari karakterinde ve Selçuklu mimarisi biçiminde bir yapıdır.
Bu yapılar topluluğunda Osmanlı ve Selçuklu mimarisinin öğeleri yanında, Avrupa sanatının Barok üslubunun etkileri de görülmektedir. Zamanın en modern ve ileri anlayışı ile yapılmış olup, genel hatlarıyla Türk kültürünün özelliklerini taşır.
Alıntı ile Cevapla