Tam dört buçuk saatte ancak çıkabildik sınırı, meğer ilk defa giren bütün herkese aynı soruları soruyorlarmış. Biz ordayken aynı şekilde bir Kazak grubu da aynı bizim gibi sorguya çektiler. Eğer ilk defa girecekseniz korkmayın, herkesin başına geliyormuş bu olay. Buradan geçiş planınızı ona göre yapın. Gürcü tarafında sigortadan canımız yanınca ilk işimiz sınırın hemen dibinde bulunan ilk sigortacıya gidip 30 günlük sigorta yaptırdık. Bu da bize 1200 ruble yani 20 dolar a patladı.
Sağ salim sınırı geçtikten sonra 30 km. ilerde Vladivkavkaz’a geldik. Hemen ilk bulduğumuz AVM’ye girip hem yemek yedik hem de internet için sim kart aldık. Gelmeden önce yaptığım araştırmalar sayesinde burada en güzel interneti olan operatör MTC imiş. 20 GB. İnternet karşılığında 600 Ruble verdim. Bu da 58 TL gibi bir şey yapıyor sanırım.
Sınırdan itibaren toplamda 235 km. yapıp Georgiyevsk yakınlarında bir göl kenarı bulduk, hemen çadırımız kurduk. Vladivkavkaz ile burası arası ufak ve şirin köylerden geldik gayet keyifliydi. İlk defa Rusya’ya geldiğimden epey heyecanlıydım, her ülke yeni kültür, yeni yaşam tarzları ve çok güzel hatırlarla dolu oluyor. Akşam 20:00 gibi çadırımızı kurup akşam eyemeğimizi de yedikten sonra güzelce uyuduk. Kamp alanımız çok güzeldi yolu düşenler için koordinat : 44.1429658,43.4902996
21.07.2018 (4. Gün)
Georgiyevsk – Volgagrad
Sabah 7,30 gibi katlık, yakındaki bakkaldan aldığımız peynir, salam ile çay demleyerek kahvaltımızı yaptık. Drone ile çekimlerimizi de yaptık.
Çadırımızı topladıktan sonra yolumuza devam ettik. Rusya’da geçirdiğim süre boyunca hiç otoban kullanmadık, ya biz giremedik, yada otoban yok. Haritada kalın sarı renkte olan yollar bile köy içlerinden geçiyor, ülkede o kadar demir yolu var ki, her ilçede ya da köyde demiryolu geçidi var, mecburen yavaşlıyoruz. Ağır usul yola devam ediyoruz, bir yerde polis bizi durdurdu, “neyse her şeyimiz tam” dedim, polis bize Rusça bir şeyler sordu kamil kamil adamın suratına bakınca yabancı olduğumuz anlayınca “de hadi gidin” der gibi işaret yaptı, “İsa seni korusun” diyip yola devam ettik.
Arzgır yakınlarında bir petrole girdik, pompacı bekledik, meğer pompacı yokmuş Rusya’da her kes kendi işini kendi görüyor. “Kacca” ya parayı veriyorsun, onlar limitliyorlar, sen dolduruyorsun.
Rusya’da şunu gördüm ki; kimse İngilizce bilmiyor, seviyeleri belki bizden bile aşağıda. Petrolde kasadaki kadına 1000 ruble veriyorum, ninetyfive oktan benzin, diyorum hala bana bakıyor, motoru gösteriyorum, pomp two, full diyorum yine bana bakıyor en son heee diyip açıyor. Daha sonraki yakıt alımlarında Lukoil’i tercih edince kalite de arttı, çalışanlarda gayet anlaşılırdı, Rusya boyunca Lukoilleri tercih ettim. (Not: gizli reklam yoktur )
Alıntı ile Cevapla