Kesinlikle haklısın Şefim. Motosiklet sürmek gerçekten bir şizofren kadar paranoyak olmayı gerektiriyor. Her senaryonun farkına varmalı ve değerlendirmeli insan. Hatta bununla yetinmeyip alternatif de üretmeli. Ne olabilir, ne umulabilir, ne umulmaz, ne görünür, ne görünemez......ahmet gül Nickli Üyeden Alıntı
Selamlar, motosiklet teorisi ve bir çok makale okudum. Sonrasında ingilizce kaynaklara yöneldim. OMM teoriye katıldım en son da Honda GS2 eğitimini aldım. İlk fırsatta da diğer kurumlara gitmek istiyorum. Şimdi bunları saydım ama kitap cümleleriyle ya da hocalardan dıyduklarımla cevap vermeyeceğim çünkü bu kadar az bir eğitimle bunları içselleştirmem mümkün değil.
Ama öğrendiğim pekiştirdiğim bir şey oldu. Kendi kendime kask içinde konuşmalarım sorulara döndü.
-Önümdeki aracı sollayacağım ama manyak içerde bi şeylerle mi uğraşıyor?
-beni gördü mü acaba?
-ilerde şeridin sağındaki karartı yağ olabilir mi? Arkam manevra yapmaya müsait mi?
-yola burnunu sokan şahin beni takmayıp önüme fırlar mı? Fren yapsam arkamdan gelen takip mesafesinden bihaber piskopat durabilir mi?
-park eden araçlar arası çok sık. Biri çıkarsa durabilir miyim?
-kenarda yatan köpek son anda önüme fırlar mı? Bakayım, yok benle ilgilenmiyor
Kısaca benim sistemim şizofreniama hayatta kalmamı sağlıyor.
Motosiklet sürmek araba gibi tembelleştiren konformizme sürükleyen belki de, bir etkinlik değil. hem beyin hem de beden işi olduğundan bu kadar zevk alıyor olabiliriz
Bu kadar karmaşa içinde ilerlemek, doğru kararı vermek ancak bir sistematik ile mümkün. Teorileri dinleyerek bunun özünü almışsın zaten. Aslında burada aradığımız cevabı teori de sık sık anlatıyorlar. Basit bir cümle ama sürüş felsefesinin belkemiği. BU yğzden üzerinde uzun uzun durup aklımıza yerleşsin diye çalışıyorum.
Konumum;
1. Güvenli olacak,
2. ?
Evet sırada ne var.
Alıntı ile Cevapla
forumda çok faydasını görüyoruz.
